Bağlantı elemanlarında yaygın olarak bulunan 12 tip parça

bağlantı elemanlarıbir bütün oluşturmak için iki veya daha fazla parçayı (veya bileşeni) sabitlemek için kullanılan bir tür mekanik parça için genel bir terimdir. Genellikle aşağıdaki 12 parça kategorisini içerir:
Cıvata: İki parçayı açık deliklerle tutturmak ve bağlamak için bir somunla eşleşmesi gereken bir kafa ve bir vidadan (dış dişli bir silindir) oluşan bir tutturucu türü. Bu bağlantı şekline cıvatalı bağlantı denir. Somun cıvatadan sökülürse, iki parça ayrılabilir, bu nedenle cıvata bağlantısı sökülebilir bir bağlantıdır.
Damızlık: Bir türraptiyeBaşı olmayan ve her iki ucunda sadece dış dişleri olan. Bağlanırken, bir ucu içten dişli deliğe sahip parçaya, diğer ucu açık deliğe sahip parçaya vidalanmalı ve daha sonra iki parça bir bütün olarak sıkıca bağlansa bile somun vidalanmalıdır. Bu bağlantı şekline, aynı zamanda sökülebilir bir bağlantı olan saplama bağlantısı denir. Esas olarak, bağlanan parçalardan birinin kalın olduğu, kompakt bir yapı gerektirdiği veya sık sık sökme nedeniyle cıvata bağlantısına uygun olmadığı durumlarda kullanılır.
Vida: Aynı zamanda bir türraptiyebir kafa ve bir vidadan oluşur. Amaca göre üç kategoriye ayrılabilir: makine vidaları, ayar vidaları ve özel amaçlı vidalar. Makine vidaları temel olarak, sabit dişli deliği olan bir parça ile açık deliği olan bir parça arasında, somun eşleşmesine gerek kalmadan sabitlenmiş bir bağlantı için kullanılır (bu bağlantı şekline vidalı bağlantı denir, bu aynı zamanda sökülebilir bir bağlantıdır; Somun ile işbirliği yapın, açık deliklerle iki parça arasındaki hızlı bağlantı için kullanılır.) Ayar vidası esas olarak iki parça arasındaki göreceli konumu sabitlemek için kullanılır. Kaldırma parçaları için halkalı cıvata gibi özel amaçlı vidalar kullanılır.
Somun: İçten dişli deliklere sahip, genellikle düz altıgen sütun şeklinde, ancak aynı zamanda düz kare sütun veya düz silindir şeklinde, cıvatalar, saplamalar veya makine vidaları ile, iki parçayı birleştirmek ve bir bütün haline getirmek için kullanılır.
5. Kendinden diş açan vida: Makine vidasına benzer, ancak vida üzerindeki diş, kendinden kılavuzlu vida için özel bir diştir. İki ince metal bileşeni bir bütün haline getirmek için tutturmak ve bağlamak için kullanılır. Bileşenler üzerinde önceden küçük delikler açılmalıdır. Bu tür vidanın yüksek sertliği nedeniyle, doğrudan bileşenin deliğine vidalanabilir, böylece duyarlı bir iç diş Oluşturma
6. Ahşap vidası: Aynı zamanda makine vidasına benzer, ancak vida üzerindeki diş, bir metali (veya non-metal) bağlamak için kullanılan ahşap bileşene (veya parçaya) doğrudan vidalanabilen ahşap vidası için özel bir diştir. metal) açık delik ile. Parçalar ahşap bir elemanla birbirine sabitlenir. Bu bağlantı aynı zamanda ayrılabilir bir bağlantıdır.
7. Pullar: Yassı halka şeklinde bir tutturucu türü. Cıvata, vida veya somunun destek yüzeyi ile bağlantı parçasının yüzeyi arasına yerleştirilerek bağlanan parçaların temas yüzey alanını arttırır, birim alan başına basıncı azaltır ve bağlı parçaların yüzeyini hasardan korur; başka bir elastik pul türü, somunun gevşemesini önlemede de rol oynayabilir.
8. Tutma halkası: Makine ve ekipmanın mil oluğuna veya mil deliği oluğuna montaj için mil veya deliğin üzerindeki parçaların sola ve sağa hareket etmesini önleme rolünü oynar.
9. Pimler: esas olarak parçaları sola ve sağa konumlandırmak için kullanılır ve bazıları ayrıca parçaları bağlamak, parçaları sabitlemek, güç iletmek veya bağlantı elemanlarını kilitlemek için kullanılır.
10. Perçin: Bir çeşitraptiyeiki parçayı (veya bileşenleri) bir bütün haline getirmek için deliklerle tutturmak ve bağlamak için kullanılan bir kafa ve bir gövdeden oluşan. Bu bağlantı şekline perçin bağlantısı veya kısaca perçinleme denir. Kaldırılamayan bir bağlantıdır. Çünkü birleştirilen iki parça ayrılırsa parçalar üzerindeki perçinlerin kırılması gerekir.
11. Bileşenler ve bağlantı çiftleri: Montajlar, belirli makine vidalarının (veya cıvataların, kendinden tedarik edilen vidaların) ve düz pulların (veya yaylı pulların, kilit pullarının) kombinasyon beslemesi gibi kombinasyon halinde sağlanan bir tür bağlantı elemanıdır; bağlantı çiftleri, çelik yapılar için yüksek mukavemetli altıgen başlı cıvatalar gibi özel cıvatalar, somunlar ve rondelalardan oluşan bir kombinasyonla sağlanan A tipi bağlantı elemanını ifade eder.

12. Kaynak çivisi: Bir çivi çubuğu ve bir çivi başından (veya çivi başı olmayan) oluşan, diğer parçalarla birleştirilecek şekilde bir parçaya (veya bileşene) kaynakla sabitlenen heterojen bir tutturucu.